Celem tego tekstu jest wykazanie, że stworzenie teorii empatii jest uzależnione od obranego stanowiska ontologicznego, czyli od odpowiedzi na pytanie, jakiego typu byty istnieją w uniwersum. Dla zobrazowania tezy zrekonstruuję stanowisko Friedricha Nietzschego („negację platonizmu”) oraz Maxa Schelera („restaurację platonizmu”), a następnie spróbuję zademonstrować trafność stanowiska Schelera.
Czas na dokończenie naszych rozważań o wiecznym powrocie wszystkich rzeczy. W pierwszej części tekstu szukałem źródeł tej koncepcji w archaicznej metafizyce, a także w filozofii Heraklita z Efezu oraz w fizyce starej szkoły stoickiej. Część druga została poświęcona myśli Friedricha Nietzschego. Teraz przyjrzymy się recepcji pism Nietzschego. Przybliżę cztery ważne, zróżnicowane odczytania, których autorami są kolejno Karl Jaspers, Martin Heidegger, Gilles Deleuze oraz Ray Brassier. Do dzieła!