Celem tej pracy jest ustalenie roli, jaką koncepcja wiecznego powrotu odgrywa w szerszym projekcie filozoficznym Friedricha Nietzschego. W opublikowanych za życia pismach myśliciela jest to motyw, który pojawia się jedynie w kilku fragmentach: po raz pierwszy w słynnym aforyzmie o numerze 341. z Radosnej wiedzy, następnie w kilku kluczowych ustępach Tako rzecze Zaratustra, a wreszcie w jednym paragrafie z pracy Poza dobrem i złem. Wątek wiecznego powrotu pojawia się także w nieopublikowanych fragmentach pism i wielokrotnie powraca w niedokończonym projekcie ostatniej filozofii Nietzschego, wydawanym aktualnie jako zbiór pod nazwą Wola mocy.
