Prezentujemy trzeci – i na razie ostatni – wybór aforyzmów Miłosza Wieczora. Zakończenie jakby bardziej ponure, z akcentem na absurdalność ludzkiego życia. Może czuć już w powietrzu zapach zapadającego zmierzchu?
Poza tym, jak zwykle, zachęcamy też do zapoznania się z dwoma poprzednimi wyborami, a to kolejno: Kondycja zachodniego człowieka oraz Nawet w nieobecności wolnej woli.
Słowem wstępu: aforyzm nadal pozostaje mało popularną formą refleksji filozoficznej, więc z tym większą radością przybliżamy kolejny zestaw zdań autorstwa Miłosza Wieczora. Przypominamy też o poprzednim wyborze, czyli opublikowanej ponad dwa lata temu Kondycji zachodniego człowieka.
Jak dotąd na „Radykalnym słoniu” mogliście przeczytać teksty, które wrzucaliśmy do jednej z czterech kategorii. „Eseje” zbierały nasze, czasem osobiste, przemyślenia, krążące wokół jednego wątku. „Opracowania” miały wam dostarczyć źródła pogłębionej wiedzy na temat wybranych myślicieli i szkół filozoficznych. „Recenzje”, prawdziwa plaga polskiego internetu… zresztą, wszyscy wiedzą, czym są recenzje w czasach, gdy wszyscy recenzują, ominiemy dodatkowy opis. No i na koniec: „wiersze”, czyli nasz pomysł – dość oryginalny, jak na ten smutny kraj, choć antycypowany historycznie (patrz: Lukrecjusz, Nietzsche, Heidegger) – by w jednym miejscu zebrać filozofię i poezję. Teraz wprowadzamy piątą kategorię, czyli „aforyzmy”. Otwiera ją wybór dwudziestu jeden aforyzmów autorstwa Miłosza Wieczora. Zachęcamy!